اثربخشی خدمات آموزشی ترویج در تعاونی‌های کشاورزی استانهای تهران و البرز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناسی ارشد ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران

2 استاد گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

3 دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران

چکیده

هدف این تحقیق تبیین اثرگذاری‌های خدمات آموزشی ترویج در تعاونی‌های کشاورزی استان‌های تهران و البرز است. این تحقیق از نوع علی-ارتباطی و به لحاظ هدف کاربردی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق 498 نفر از مدیران تعاونی‌های کشاورزی استان تهران و البرز است که بر پایه فرمول کوکران 72 نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب به عنوان نمونه آماری انتخاب شده‌اند. روایی محتوایی پرسشنامه مورد استفاده برای گردآوری داده‎ها با کسب نظر اعضای هیأت علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تهران و برخی از کارشناسان وزارت تعاون بررسی شد و اصلاح‌های لازم صورت گرفت. برای تعیین پایایی پرسشنامه با استفاده از نرم‌افزار R ضریب آلفای ترتیبی محاسبه شد و مقدار آن 90/0 به دست آمد. نتایج به دست آمده از آزمون همبستگی نشان داد که بین متغیر میزان بهره‌مندی از خدمات آموزشیِ ترویج کشاورزی با متغیر آگاهی نسبت به بخش تعاون، انگیزه عضویت در تعاونی‌های کشاورزی و میزان تحصیلات رابطه مثبت و معنی‎دار وجود دارد. هم‌چنین یافته‌های به دست آمده از آزمون من‌ویتنی در این بررسی بیانگر آن بود که شرکت در دوره‌های آموزشی ترویج کشاورزی در انگیزه فعالیت در تعاونی‌های کشاورزی و میزان آگاهی مدیران نسبت به بخش تعاون به لحاظ آماری اثر معنی‌داری داشته است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Effectiveness of Educational Extension Services in Agricultural Cooperatives oF Tehran and Alborz Provinces, Iran

نویسندگان [English]

  • faezeh hashemi 1
  • Iraj malekmuhamadi 2
  • Hamid muvahedmuhamadi 3
چکیده [English]

The purpose of this study was to clarify the impacts of educational extension delivery in agricultural cooperatives in Tehran and Alborz Provinces. Methodologically, this research is casual-relationship survey and in terms of purpose is applied research. The statistical population study consisted of 498 managers of agricultural cooperatives in Tehran and Alborz provinces (N=498), among them 72 were randomaly selected based on Cochran Formula (n=72). Validity of the questionnaire used for collecting data was approved by a panel of faculty members of Economic and Agricultural Development of the Tehran University and applying experts from ministry of cooperatives. To determine the reliability, ordinal alpha coefficient was calculated using the R software as %90. The correlation test indicated a significant correlation between awareness of cooperation sector, motivation of membership in cooperatives, and litracy with the variable of using educational extension services. In addition, applying Mann–Whitney test showed that participation in agricultural educational extension course has a statistically significant effect on awareness of the cooperation sector and motivation of membership in cooperatives.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Educational extension course
  • manager of agricultural cooperatives
  • extension educational effectiveness
  • agricultural cooperative

مراجع

آقاجانی ورزنه، م. (1380). بررسی و ارزیابی فعالیت‌های شرکت‌های تعاونی تولید روستایی استان اصفهان (پایان‌نامه کارشناسی ارشد). دانشگاه صنعتی اصفهان.
 
آگهی، ح. (1384). نقش دولت در مدیریت تعاونی‌ها. کنفرانس ملی تعاون، توسعه و اشتغال، یزد، اردیبهشت 1384، یزد، ایران. 
ارفعی، م.، شیخی، م و حسینی، س.ف. (1388).بررسی عوامل مؤثر در مشارکت اعضای تعاونی‌های کشاورزی در تصمیم‌گیری‌های مربوط به مدیریت تعاونی‌های کشاورزی استان تهران. سومین کنگره ترویج و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی ایران، اسفندماه 1388، مشهد، ایران.
آمدی، ا و حسینی‌نیا، غ.ح. (1387). نقش تعاونی‌های کشاورزی در ترویج کارآفرینی(مطالعه موردی تعاونی‌های کشاورزی تهران)، مجله پژوهش‌های ترویج و آموزش کشاورزی، سال1، شماره4، صص83-71.
امینی، ع. (1381). تعاون، راهی به سوی جامعه سالم، تهران: انتشارات وزارت تعاون.
 
امینی، ا.م. و رمضانی، م. (1380). نظرات آموزشگران، رهیافتی جهت بهبود کیفیت آموزش و ارتقاء بهره‌وری آن در بخش تعاون، همایش بهبود کیفیت، ارتقاء بهره‌وری و ایجاد اشتغال و تولید در بخش تعاون، مردادماه 1380، تهران.
 
امینی، ا.م و صفری شالی، ر. (1381). ارزیابی تأثیر آموزش در موفقیت شرکت‌های تعاونی مرغداران،مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، علوم آب و خاک، جلد 6، شماره 2، صص 17-28.
 
تایمنی، ک. ک. (1385). تعیین جایگاه تعاونی‌ها در هزاره جدید، رفع بحرانها و تطابق تعاونی‌ها با شرایط جدید، تعاونی‌ها در هزاره سوم، تهران: انتشارات معاونت تحقیقات، آموزش و ترویج وزارت تعاون.
حیدری، ع؛ منصوربستانی، ر و صدیقی، ح. (1388). بررسی عوامل مؤثر بر ترویج و توسعه فرهنگ تعاون در استان سیستان و بلوچستان، نشریه تعاون، سال 20، شماره 210 و 211، صص53-35.
دلیر، م. (1386). بررسی نقش آموزش در تحقق اهداف تعاونی‌ها، پیک نور، سال1، شماره 4، صص65-44.
 
رنجبر،س و منفردی راز، ب. (1386). بررسی روش‌های آموزشی و ترویجی بخش تعاون و ارایه راهکارهای مطلوب در حوزه فعالیت اداره کل تعاون خراسان شمالی، ماهنامه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تعاون، شماره 190-189، صص119-110.
 
شیخی، م. (1382). بررسی عوامل مؤثر در مشارکت اعضای تعاونی‌های کشاورزی، فصلنامه تعاون، دوره جدید،  شماره 146 و 147، صص 46-42.
 
غیاثوند، ف. (1388). طراحی الگوی مدل ترویج کارآفرینی به منظور توسعه اشتغال در تعاونی‎های تولیدی کشاورزی ایران. (رساله دکتری)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
فتحی و اجارگاه، ک. (1373). آشنایی با آموزش ضمن خدمت کارکنان، تهران: انتشارات وزارت آموزش و پرورش.
فروزش، ا. (1384). فعالیتهای ترویجی، ضرورتی اساسی برای جلب مشارکت مردم و توسعه بخش تعاون. کنفرانس ملی تعاون، اشتغال و توسعه، اردیبهشت 1384، یزد.
مجتهد، د. (1381). توسعه منابع انسانی در بخش تعاون ایران و ضرورت ایجاد تحول در آن. دانش مدیریت، شماره 56، صص 113-81.
ناصح، م، ک. قهرمانی تبریزی، و ا. شریفیان. (1390). شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه تعاونی‌های ورزشی در ایران، فصلنامه پژوهش‌های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش، شماره8، زمستان90، صص63-51.
نجفی قرقانی، ز و حیاتی، د. (1388). بررسی کارکردهای شرکت تعاونی فرش دستباف در توانمندسازی زنان قالیباف در شهرستان فیروزآباد فارس، سومین کنگره علوم ترویج و آموزش کشاورزی، اسفندماه 1388. مشهد.
Amini, A. M.  & Ramezani, M.  )2008). Investigation the success factors of poultry growers' cooperative in Iran's western provinces. World Applied Sciences Journal,  5(1), 81-87.
 
Bhuyan, S. & F.Olsonm. (1998). Potential role of non-agricultural cooperatives in rural development: Areport on focus group studies conducted in rural North Dakota. Agricultural Economic Research Report. No 383; Department of Agricultural Economics, North Dakota State University, Fargo, ND, January.
Bruynis, C., Goldsmith, P. D., Hahn, D. E. & Taylor, W. J.  (2001). Critical success factors for emerging agricultural marketing cooperatives.  Journal of Cooperatives, 16, 14-24.
 
Fleming, J.M. & Eames, C. (2004). The time course of learning- how does the length of the cooperative placement affect the learning experience?. Seventh annual New Zealand Association for Cooperative Education conference, Christchurch, New Zealand.
Gerges, G. & Marillia, H. (1991). Competencies for presidents of agricultural cooperatives in the state of Sao Paulo, Brazil. Administration Perceived Priority Ranking. Michigan State University, Department of Agricultural and Extension Education.
 
Kelsey, K. D. (2008). Do workshops work for building evaluation capacity among cooperative extension service faculty?. Journal of Extension, 46(6), 1-6.
Rodriguez, J. R. (2003). Education level and training of humen resource in farm cooperatives in knowledge based society: an empirical study. Journal of Agricultural Cooperatives, 3(2), 145-156.
 
 
 
 
 
 
 
 
 

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار