مؤلفه های برنامه درسی بر خود کارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی البرز

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 مدرس گروه ترویج و آموزش کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه

2 دانشجوی دکترای آموزش کشاورزی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

3 استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلی همدان

چکیده

خودکارآمدی کارآفرینانه توان کارآفرینان را برای شناخت فرصت‌های کارآفرینی، مدیریت منابع و مقابله با چالش‌های موجود در کل فرایند کارآفرینی، تحت تأثیر قرار می‌دهد. از سوی دیگر، استدلال شده است که برنامه‌های درسی فرصت‌های مختلفی را برای دانشجویان به منظور توسعه جنبه‌های مختلف خودکارآمدی کارآفرینانه فراهم می‌کند. با این وجود، هنوز دانش زیادی درباره نقش مولفه‌های برنامه درسی به عنوان قلب مراکز دانشگاهی بر خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان وجود ندارد. لذا، هدف کلی این پژوهش واکاوی نقش مولفه‌های برنامه درسی بر خود کارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی استان البرز بود. جامعه آماری تحقیق 2004 تن از دانشجویان مرکزهای مزبور بود که با استفاده از فرمول کوکران، 178 تن از آنان با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم در دو مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) و جوانشیر به عنوان نمونه گزینش شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه‌ای محقق ساخت بود که روایی ظاهری و محتوایی آن، توسط پانل متخصصان و روایی سازه، با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی (724/0KMO= و معنی داری بارتلت در سطح یک درصد خطا) تایید شد. همچنین، به منظور تعیین پایایی پرسشنامه، از آزمون تتای ترتیبی با به‌کارگیری نرم‌افزار R استفاده شد. داده‌های آماری با استفاده از نرم‌ افزار SPSSWin20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته‌های تحلیل همبستگی نشان دادند که بین مولفه‌های روش تدریس، محتوای آموزشی، آموزشگر و ارزشیابی با میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان، رابطه مثبت و معنی‌داری و جود دارد. بین مؤلفه‌های مدیریت و محیط فیزیکی با میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان رابطه معنی‌داری مشاهده نشد. یافته‌های به دست آمده از تحلیل رگرسیون ترتیبی نشان دادند که مولفه-های محتوای آموزشی، آموزشگر و روش تدریس بر پایه‌ی آماره مک فادن در مجموع 4/27 درصد از احتمال واریانس متغیر وابسته خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان را تبیین نمودند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Analysis effect of curriculum components on students’ Entrepreneurial Self-Efficacy in Alborz agricultural technical higher education centers

نویسندگان [English]

  • laleh salehi 1
  • feyzulah Monavarifard 2
  • yaser mohamadi 3
1 Lecturer of agriculture extension & education department, Razi University, Kermanshah, Iran
2 PhD student of agricultural education, university of Khouzestan Ramin agriculture and natural resources
3 . Prophesier Assistant of agriculture extension & education department, Buali Sina University, Hamedan, Iran
چکیده [English]

Entrepreneurial self-efficacy increase entrepreneurship’s abilities to identify the opportunities of entrepreneurial, resources management and deal with existents challenges around the whole of entrepreneurial process. In other side, scholars argued that the curriculum components created different opportunity for students to expanded different side of their entrepreneurial self-efficiency. Nonetheless, still we don’t have enough knowledge about the role of curriculum components as heart of university centers on students’ entrepreneurial self-efficacy. Therefore, the aim of this study was to
investigating impact of curriculum components on students’ Entrepreneurial Self-Efficacy in Alborz agricultural technical higher education centers. Statistical population of this research was consisted of 2004 Students; from that 178 students were selected as sample by using stratified random sampling.
The main tool of this study was made questioner that its face and content validity confirmed by panel of experts and its construct validity confirmed by using explanatory factor analysis (KMO = 0.724; P= 0. 000). The questioner readability confirmed by ordinal theta. Data was analyzed by SPSS software. Findings of correlation analysis indicated a positive statistically significant relationship between teaching methods, education contents, Educators, evaluation and student entrepreneurial Self-Efficacy. Regulations and physical environment components did not play an important role in Students entrepreneurial Self-Efficacy. Results from ordinal regression analysis indicated that educational content, Educators and teaching methods -based on McFadden statistic- explained 27.4% of the variance of students’ entrepreneurial Self-Efficacy.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Entrepreneurial Self-Efficacy
  • Education Contents
  • Curriculum Components
  • Ordinal Regression

مراجع

حسینی، ا. ا. (2007). بررسی تاثیر آموزش خلاقیت معلمان بر خلاقیت، پیشرفت تحصیلی و خودپنداره دانش‌آموزان. نوآوری­های آموزشی، سال ششم، شماره23.
عارفی، م. (2005). برنامه ریزی درسی راهبردی در آموزش عالی، مرکز انتشارات جهاد دانشگاهی، واحد دانشگاه شهید بهشتی.
 
Ahmetoglu, G., Leutner, F., & Chamorro-Premuzic, T. (2011). EQ-nomics: Understanding the relationship between individual differences in trait emotional intelligence and entrepreneurship. Personality and individual differences, 51(8), 1028-1033.
Bandura, A. (1997). Self-efficacy: The exercise of control.
Barbosa, S. D., Gerhardt, M. W., & Kickul, J. R. (2007). The role of cognitive style and risk preference on entrepreneurial self-efficacy and entrepreneurial intentions. Journal of Leadership & Organizational Studies, 13(4), 86-104.
Baron, R. A., & Tang, J. (2011). The role of entrepreneurs in firm-level innovation: Joint effects of positive affect, creativity, and environmental dynamism. Journal of Business Venturing, 26(1), 49-60.
Baum, J. R., & Locke, E. A. (2004). The relationship of entrepreneurial traits, skill, and motivation to subsequent venture growth. Journal of Applied Psychology, 89(4), 587.
Bong, M., & Skaalvik, E. M. (2003). Academic self-concept and self-efficacy: How different are they really?. Educational psychology review, 15(1), 1-40.
Brice Jr, J., & Spencer, B. (2007). Entrepreneurial profiling: a decision policy analysis of the influence of entrepreneurial self-efficacy on entrepreneurial intent. Academy of entrepreneurship Journal, 13(2).
 Chen, C. C., Greene, P. G., & Crick, A. (1998). Does entrepreneurial self-efficacy distinguish entrepreneurs from managers? Journal of Business Venturing, 13(4), 295-316.
De Pillis, E., & Reardon, K. K. (2007). The influence of personality traits and persuasive messages on entrepreneurial intention: a cross-cultural comparison. Career Development International, 12(4), 382-396.
Downs-Lombardi, J. 1996. Children Creativity Society Childs: A Mini-Workshop in Critical and Creative Thinking. ERIC Resources, 400-726.
 Fayolle, A., Gailly, B., & Lassas-Clerc, N. (2006). Assessing the impact of entrepreneurship education programmes: a new methodology. Journal of European Industrial Training, 30(9), 701-720.
Florin, J., Karri, R., & Rossiter, N. (2007). Fostering entrepreneurial drive in business education: An attitudinal approach. Journal of Management Education, 31(1), 17-42.
Forbes, D. P. (2005). The Effects of Strategic Decision Making on Entrepreneurial Self‐Efficacy. Entrepreneurship Theory and Practice, 29(5), 599-626.
Gangadharappa, H., Pramod, K., & Shiva, K. H. (2007). Gastric floating drug delivery systems: A review. Indian Journal of Pharmaceutical Education and Research, 41(4), 295-305.
Hamz,K; Nash,W.R. (1996). Creating and Fostering a Learning Environment That Promotes Creative Thinking and Problem Solving Skills. ERIC Resources. ed 406-445.
Harrell, F. (2015). Regression modeling strategies: with applications to linear models, logistic and ordinal regression, and survival analysis. Springer.
Jingo,M.R. 2003. The Child Right to Creative Thought and Expression. Childhood Education, 79(4), 218.
 Kasouf, C. J., Morrish, S. C., & Miles, M. P. (2013). The moderating role of explanatory style between experience and entrepreneurial self-efficacy. International Entrepreneurship and Management Journal, 1-17.
Khodabakhshi, S., & Talebi, K. (2012). Evaluating the Role of Entrepreneurial Self-Efficacy on Entrepreneurial Intention of Tehran University (Case Study of Engineering Campus). Journal of Education & Vocational Research, 3(3).
Koh, H. C. (1996). Testing hypotheses of entrepreneurial characteristics: a study of Hong Kong MBA students. Journal of Managerial Psychology, 11(3), 12-25.
 Kumar, M. (2007). Explaining entrepreneurial success: a conceptual model. Academy of entrepreneurship Journal, 13(1).
Luca, M. R., Cazan, A.-M., & Tomulescu, D. (2013). Entrepreneurial Personality in Higher Education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 1045-1049.
Lunenburg, F., & Ornstein, A. (2011). Educational administration: Concepts and practices: Cengage Learning.
Macko, A., & Tyszka, T. (2009). Entrepreneurship and risk taking. Applied Psychology, 58(3), 469-487.
Markman, G. D., Balkin, D. B., & Baron, R. A. (2002). Inventors and New Venture Formation: the Effects of General Self‐Efficacy and Regretful Thinking. Entrepreneurship Theory and Practice, 27(2), 149-165.
Mueller, S. L., & Dato-on, M. C. (2013). A cross cultural study of gender-role orientation and entrepreneurial self-efficacy. International Entrepreneurship and Management Journal, 9(1), 1-20.
Mueller, S. L., & Goic, S. (2003). East-west differences in entrepreneurial self-efficacy: implications for entrepreneurship education in transition economies. International Journal of Entrepreneurship Education, 1(4), 613-632.
Mueller, S. L., & Thomas, A. S. (2001). Culture and entrepreneurial potential: A nine country study of locus of control and innovativeness. Journal of Business Venturing, 16(1), 51-75.
Norouzzadeh, R., & Kossary, M. (2010). Description of the Characteristics of the Quadruplet Elements Undergraduate Curriculum with Emphasis on Training Entrepreneurship Skills. Quarterly journal of Research and Planning in Higher Education, 15(4), 1-18.
Pajares, F. (1997). Current directions in self-efficacy research. Advances in motivation and achievement, 10(149), 1-49.
Palmer, D. H. (2006). Sources of self-efficacy in a science methods course for primary teacher education students. Research in Science Education, 36(4), 337-353.
Pihie, Z. A. L., & Bagheri, A. (2010). Entrepreneurial attitude and entrepreneurial efficacy of technical secondary school students. Journal of Vocational Education and Training, 62(3), 351-366.
Prodan, I., & Drnovsek, M. (2010). Conceptualizing academic-entrepreneurial intentions: An empirical test. Technovation, 30(5), 332-347.
Robinson, P. B., Stimpson, D. V., Huefner, J. C., & Hunt, H. K. (1991). An attitude approach to the prediction of entrepreneurship. Entrepreneurship Theory and Practice, 15(4), 13-31.
Schunk, D. H. (1987). Peer models and children’s behavioral change. Review of educational research, 57(2), 149-174.
Schunk, D. H. (1987). Peer models and children’s behavioral change. Review of educational research, 57(2), 149-174.
Vaziri, Mojdeh (2008); The System of Curriculum Development in Iran Higher Education: Characteristics and Directions; Doctoral Dissertation, Tehran: Tarbiat Modares University (in Persian).
Wilson, F., Kickul, J., & Marlino, D. (2007). Gender, entrepreneurial Self‐Efficacy, and entrepreneurial career intentions: Implications for entrepreneurship Education1. Entrepreneurship Theory and Practice, 31(3), 387-406.
Zampetakis, L. A. (2008). The role of creativity and proactivity on perceived entrepreneurial desirability. Thinking Skills and Creativity, 3(2), 154-162.
Zhao, H., Seibert, S. E., & Hills, G. E. (2005). The mediating role of self-efficacy in the development of entrepreneurial intentions. Journal of Applied Psychology, 90(6), 1265

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار